De Turkse rietvelden vormen het adembenemende decor van een allegorisch verhaal over mensen die op zoek gaan naar een beter leven. Maar dat is nooit zonder risico. Bijzonder: de landschappen van water en riet zijn op zo’n spectaculaire manier gefilmd, dat ze net zo belangrijk zijn als de personages.
Ali en zijn vrouw Aysel wonen in een klein dorpje in Anatolië, omgeven door een groot meer en immense rietvelden. Ze werken keihard, en worden uitgebuit en mishandeld door maffiose bazen. Die bazen zijn onderling in oorlog en er is een conflict gaande rond het stropen van vogels. Terwijl zijn vrouw bereid is zich aan de omstandigheden aan te passen, blijft Ali zich verzetten. Als een van de bazen door een ongeluk van het toneel verdwijnt, wordt de situatie voor Ali steeds ingewikkelder. Hij zoekt manieren om aan de ellende te ontsnappen en probeert illegaal riet te smokkelen. Deze riskante onderneming is niet zonder gevaar.
Son Hasat heeft een langzaam brandend, maar bewust tempo. Je voelt de lome natuur en het ritme van het dagelijks leven in dit Turkse dorp, gelegen in het hart van Anatolië. Naarmate de film vordert, begrijp je waarom de mensen gewend zijn geraakt aan de machtsdynamiek die de kern van het verhaal vormt. Een medogenloze strijd tussen goed en kwaad, waarvan de grenzen steeds verder vervagen.