Les glaneurs et la glaneuse (2000) is een van Agnès Varda (1928-2019) bekendste documentaires. Bij verschijning maakte de film veel los en werd zo misschien wel hét visitekaartje van deze iconische filmmaker. In deze docu treft ze overal in Frankrijk zogenoemde ‘glaneurs’, mensen die vinden, rapen en hergebruiken.
Van Agnès Varda vertonen we in retrospectief nog drie andere films: Cléo de 5 à 7, Sans toit ni lo en Mur murs.
‘Glaneurs’ en ‘glaneuses’ rapen en hergebruiken uit noodzaak, bij toeval, of vanuit een bewuste keuze: ze leven van de resten van anderen om verspilling tegen te gaan. In de docu brengt Varda verschillende werelden bij elkaar. Die van oorspronkelijke arenleesters (zo werden de eerste ‘glaneurs’ genoemd, mensen die op graanakkers achter maaier aanliepen en de gevallen aren opraapten) en die van Varda zelf – die haar beelden en verhalen immers ook vindt, raapt en hergebruikt.
Bij verschijning in 2000 werd Les glaneurs et la glaneuse werd geselecteerd voor het filmfestival in Cannes.