De films van Ross McElwee zijn altijd persoonlijk geweest. Zijn eigen leven bleef centraal staan, zelfs in werken die grote onderwerpen behandelden, zoals de tabaksindustrie (Bright Leaves) of kernwapens (Sherman’s March). Maar zou hij in al die jaren misschien iets over het hoofd hebben gezien? De dood van zijn zoon dwingt hem tot nadenken. Tickets voor Best of IDFA on Tour 2026 zijn hier verkrijgbaar
Remake bestaat grotendeels uit oude beelden van zijn zoon Adrian: een slimme en fantasierijke jongen die verandert in een typisch sombere tiener en later worstelt met psychische problemen en drugsverslaving. Beelden die geen speciaal doel hadden toen McElwee ze maakte, lijken nu stukjes van een puzzel – niet alleen om Adrian beter te begrijpen, maar ook zichzelf.
Gevoelens van schuld en woede – altijd overgebracht in McElwee’s kalme, welbespraakte voice-over – worden verweven met tot nadenken stemmende ideeën over de rol van film in ons leven, hoe beelden ons helpen herinneringen vast te houden en hoe ze het verleden ook als fictie kunnen laten lijken. Remake heeft veel te zeggen, maar houdt de essentie eenvoudig: uiteindelijk is dit een film over de onvoorwaardelijke liefde van een vader voor zijn kind.