Misschien een beetje ouderwetse, maar mooi gemaakte film zoals je die niet vaak ziet die je meeneemt door Azië in beeldschoon zwart-wit. Het is een duizelingwekkend verhaal over liefde en verlies, dat zich afspeelt in een claustrofobisch koloniaal tijdperk. In Cannes werde de film afgelopen zomer bekroond met de Prijs voor Beste Regisseur.
Rangoon, Birma, 1917. Edward, een ambtenaar voor het Britse Rijk, loopt weg van zijn verloofde Molly op de dag dat ze arriveert om te trouwen. Tijdens zijn reizen door verschillende landen en regio’s maakt zijn paniek echter plaats voor melancholie. Terwijl hij nadenkt over de leegte van zijn bestaan, vraagt de laffe Edward zich af wat er van Molly is geworden. Vastbesloten om te trouwen en geamuseerd door Edwards zet, volgt Molly zijn spoor op deze Aziatische grote tour. Na Birma passeren ook Thailand, Vietnam, Manilla, Japan, het Chinese binnenland en Tibet de revue.